तिमी उभिएकी छौ सँघारमा !

सँघारमा उभिएकी छौ तिमी

तिमीलाइ स्वागत गरौ कि विदाइ

म आफैँ दोधारमा छु

गनिरहेको छु ति पलहरु

जसलाइ तिम्रो आगमनले अनमोल बनाएको थियो

अनि विर्सन खोजिरहेको छु

हाम्रा कयौँ मौन संवादहरु

जहाँ व्यक्त गरिएको थियो

वियोगका सुस्केराहरु !

तिम्रो आगमनले ल्याएको थियो

एउटा भव्य उमङ्ग

जसलाइ सजाएको छु स्मृतिको कोलाजमा 

सायद तिम्रो विदाइ पनि

उत्सव बन्नेछ यो शहरमा

तिमीले गाउने स्वतन्त्रताको गीत

फेरि एकपटक बज्नेछ यो ब्राह्मणमा !!

सम्झिदै जाँदा सम्झिने रहेछ

तिम्रो सुन्दर केशरासीमा अल्झिएका

सम्झनका अनेक फूलका थुङ्गाहरु

तिमीसँगको पहिलो भेट

तिम्रा मुस्कानहरु

तिम्रा इशाराहरु

तिम्रा सङ्केतहरु

सबै सबै सम्झिने रहेछ

सम्झिने रहेछ पहिलोपटक

तिमीलाइ सम्झिदै

जूनहरु हेरेको कथा !!

तिम्रा प्रत्येक चन्चलता भित्रका शालीनता

तिम्रा प्रत्येक संवादहरु भित्रका दार्शनिकता

तिम्रा प्रत्येक स्पर्शहरु भित्रका असिम स्नेह

सबै सबै नियालिरहेको छु

तिमी उभिएकी छौ सँघारमा

तिमीलाइ स्वागत गरौ कि विदाइ

म आफै दोधारमा छु

स्वागत गरौ तिमीले गुमाइसकेकि छौ

तिमी आफैभित्रको भव्य व्यक्तित्व

विदाइ गरौ

म वियोगले रन्थनिने छु

तिमी आफै भन म के गरुँ !!